Ang ibig ko lang din namang sabihin sa takot ko ay sa lugar na iyon dahil marami nga akong narinig na mga multo at engkantong nagpaparamdam daw doon lalo na sa malaking puno ng akasya kung saan kami mismong huminto. Ngunit iba pala ang pumasok sa kukute niya sa sinabi kong takot ako. “Ha?! Natatakot ka samantalang kanina lang e, enjoy na enjoy ka pa sa pagsasandal, pagyayakap at pagtsatsansing sa akin?” Ang sambit niya na marahil ang pagkaintindi niya sa takot ko ay ang pagdampi ng kamay ko sa harapan niya.
Nabigla naman ako sa linya ng kanyang pananalita. At sa inis, bigla kong tinanggal ang kamay ko sa harapan niya at napa- “Amfffff!!!” talaga ako, ramdam ang sobrang pagkapahiya sa narinig, ang pisngi koy mistulang nabanat nang husto at namula ito ng todo. Para bang nasa sa ikapitong alapaap na sana ako sa sobrang sarap, kung saan man iyon, atsaka bigla ding bumulusok sa lupa at nabagok ang ulo ko sa semento sa paglanding ko dito.
Syempre, kahit naman siguro sino kapag nabubuking ang iyong pananantsing at ipakita pa ng taong tsinantsingn mo na minamaliit ka sa ginawa mo na alam mo namang kahit papano ay nagustuhan din niya, nakakainsulto talaga. Kahit sasabihin na natin, oo, totoo ngang nananantsing ako pero naman, upang ipangalandrakan niya sa mukha ko na atat na atat ako sa kanya, nakaka-GRRRR talaga. Dapat, kahit mahuli man niya, ipalabas pa rin sana niyang demure pa rin ako. Iyon bang sa kabila ng aking kalandian, hindi pa rin nawawala ang aking pinakaiingat-ingatang dignidad. O kaya puwede rin naman niyang dedmahin na lang ang ginawa ko outright e. Hindi iyong pagsabihan pa na nag enjoy ako, at kung anu-ano pa. Ang laking “hmpt!” talaga noon.
“Hoy! Mr… Ano nga yung name mo?” kunyari hindi ko sineryoso ang pagtanda sa kanyang pangalan “At bakit mo naman nasabing nag-eenjoy ako sa pananantsing sa iyo, aber? Ambilis kaya ng pagpapatakbo mo ng motor no? Sino bang hindi mapayakap niyan sa takot? Hindi kaya ikaw ang nagplano nang lahat ng ito upang matsansingan mo ako? Siguro iyan ang mga style mo pag trip mo yung nagbabackride sa iyo!”
Napakamot sa ulo niya bigla si Zach sa narinig. “At ako pa ngayon ang pinalabas mong may pagnanasa sa iyo?” ang sagot niya.
Na dali-dali ko ring binara, “At alangan namang ako? Tingnan mo ha… Una, hindi naman ako nagpahatid sa iyo e. Bakit mo ako hinatid? Pangalawa, bakit mo binilisan ang pagpapatakbo ng motor mo samantalang sinabi ko sa iyo na natakot ako sa sobrang bilis ng pagdrive mo? At pangatlo, bakit ka huminto dito sa lugar na ito na hindi naman ito ang bahay namin? Ganyan ba ang mukha ng bahay?” Turo ko sa malaking puno ng akasya. “Ikaw, ganyan ba ang mukha ng bahay ninyo? Aberrrrr? Sagutin mo nga?”
Biglang nanlaki ang mga mata ni Zach sa narinig, hindi makapagsalita na parang nabusalan ang bibig, at marahil ay nasabi sa sariling, “Aba, hindi lang pala makulit ito kundi mataray pa!”
“At heto pa ha… Bakit mo pala inilagay ang kamay ko sa harapan mo kung wala kang planong masama? Hindi mo ba alam na puwede kitang kasuhan ng rape? Lethalinjection na ngayon ang parusa sa mga rapist! Lalo na kapag ang niri-rape ay katulad kong 15 years old lang, virgin, at underage! Gusto mo bang mamatay na?”
Hindi pa rin magawang sumagot ni Zach, marahil ay sa sobrang pagkabigla sa di inaasahang pagtataray ko.
“O ano? Hindi ka makasagot? Ngayon, sino ang may pagnanasa sa atin??” Dagdag ko pa.
Sa totoo lang, hindi rin ako makapaniwala na nagawa ko sa kanya ang ganoong parang kaswal na lang na pagtataray. Nawala ang pagkamahiyain ko. Napatanong tuloy ako sa sarili kung ganyan ba talaga kapag umibig. Nababago mo ang tunay mong ugali. Ang mga kapal-muks ay naging torpe, natuturete habang ang mga mahiyain ay nawawala sa sarili o nagiging palaban.
Ewan… Ngunit may kaba din akong naramdaman sa ginawa ko kasi syempre, baka naturn-off ko iyong tao. Baka hindi na ako demure sa paningin niya.
At ewan ko ba kung sa guni-guni ko lang ang lahat pero, nakita sa dalawa kong mga mata ang biglaang pag-alog sa puno ng akasya samantalang wala namang hangin. Kahit kasi madilim ang paligid may kaunting ilaw pa ring nakakaabot sa lugar galing sa malalayong mga poste ng koryente. Nakatalikod si Zach sa puno habang ako ang nakaharap dito. Noong ibinaling ko ang paningin sa mga sanga nito, nakita ko ang maraming mga matang mistulang nagmamasid sa amin.
Nanindig ang mga balahibo ko sa nasaksihan at dali-dali akong lumapit kay Zach at yumakap nang mahigpit sa kanya, hindi alintana ang aking mga naunang binitiwang salita at pag-akusa sa kanya na siya itong nananantsing sa akin. “Kuya…” ang nasambit ko lang hindi masabi-sabi ang nasaksihan sa puno, ang boses ay animoy sa isang paslit na nagmamakaawa, nagtatadyak-tadyak ang mga paa.
Sa pagkalito, ang nasabi naman ni Zach ay, “O… hindi ka na nagbackride niyan sa akin, hindi na ako nagpapatakbo ng motor, at heto ang pangatlo…” ang pag-gagad niya sa unang mga sinabi ko sabay lingon at turo din sa puno ng akasya. “…hindi pa ninyo bahay iyan. Bakit mo ako niyakap?” dugtung niya.
Ngunit hindi ko na pinatulan pa ang pang-aasar niya sa sobrang takot ko. “Hayaan mo na kuya… Alis na tayo dito plisss?” ang sabi kong nanginginig na ang boses tinatadyak-tadyak pa rin ang mga paa..
“Ah… Sagutin mo muna ang tanong ko.” Sabi naman niya na ang tono ay mistulang namba-blackmail.
“Ano iyan, dali naaaaaa…!”
“Lethal injection pa ba ang parusa sa mga rapist ngayon?”
“Hindi na kuya!” Ang mabilis kong sagot, hindi na magawang kontrahin pa ang sinabi niya dahil sa ang nasa isip ko sa sandaling iyon ay ang bilisan niya ang pag-angkas sa motor. “Wala na pong parusa, tinanggal na nila ngayon iyan. Tara na kuyaaaaa!”
“Kahit underage pa ang ire-rape ko?”
“Kahit 15 years old pa Kuya, kahit virgin pa, ok lang po, pramis. Sige na Kuya… alis na tayo ritoooooo!”
“Ah ganoon naman pala. E di sige.” Sagot naman niyang feeling na redeem ang dignidad sa pang-aalaska ko sa kanya.
Alam ko, matalinong tao si Kuya Zach at alam ko ring alam niyang tinatakot ko lang siya. Ngunit marahil ay tinablan din siya ng awa kaya imbes na papatulan ang pagkamataray ko, sinakyan na lang niya ito. “Halika na! Ang kulit mo pala talaga!” ang sambit niya sabay angkas sa kanyang motor.
In fairness, ambait bait talaga niya.
Noong makaangkas na kaming pareho, todo yakap pa rin ako sa kanya sabay sabing, “Dalian mo ang pagpaandar kuya…”
“Opo!” Ang sarcastic niyang tugon. At pinaandar ang motor nang mabilis. Syempre, yakap to the highest level pa rin ako dahil sa takot na malaglag ako at sa takot na baka habulin kami noong mga multo sa puno ng akasya. Ako kaya ang nasa likod kaya ako ang unang mahahablot kung sakali. Hay naku… Magkahalong panginginig gawa ng takot, at panginginig gawa ng sarap ang naramdaman ko sa pagkakataong iyon, pramis. Mamatay man kayo sa inggit, hehe.
Anyway, habang umandar ang motor at med’yo malayo-layo na sa lugar na iyon, nagtanong siya. “Nand’yan ba sa bahay ang kuya mo?” sigaw niya dahil sa lakas ng ingay ng hangin at makina ng motor.
Mistula namang may humataw sa ulo ko sa narinig na tanong. Nag-isip muna kung ano ang isasagot ko. Baka kasing ipipilit niyang hanapin si Kuya sa bahay. “Ah… wala siya doon kuya.” Sigaw ko rin.
Bigla ding tumaas ang boses niya at napalingon sa akin. “Wala?? Akala ko ba may sakit siya at nagpahinga sa bahay?”
Nagulat naman ako sa tanong niya, hindi inaasahang natandaan pala niy ang alibi ko. “A, eh… baka po dinala na po siya sa ospital.” Ang naisip kong sagot.
Tumango naman siya, “Ah, OK!”
Pagdating na pagdating namin sa harap ng bahay, kinabahan na naman ako dahil sa nakita pala ng mama ko ang pagdating namin ni kuya Zach at lumabas ito. Syempre, ang alam ni kuya Zach ay ako si Erwin at si Kuya naman ay si Enzo. E, pinagpalit ko ang mga pangalan namin.
Paalisin ko na sana siya noong lumapit si mama sa amin, “Hinanap ka ng Kuya mo kanina. Nagkita ba kayo?” tanong niya sa akin.
“N-nagkita kami sa kainan sa may pier, ma… Ok na kami.” ang pag-aalangan kong sagot, natatakot na baka may mabanggit siyang pangalan ko. “Ah, ma… si Zach pala.” Dugtong kong pakilala kay kuya Zach sa kanya.
Inabot naman ni kuya Zach ang kamay niya upang makipagkamay, “Kumusta po kayo. Kaibigan po ako ni Enzo” na ang ibig naman niyang sabihin ay si Kuya Erwin.
Tumango si mama. “Ah, mabuti naman, at magkaibigan na kayo nitong anak kong si…”
“Opo ma! Kaibigan naming dalawa ni Kuya itong si Kuya Zach.” Ang bigla kong pagsingit upang di mabanggit ni mama ang pangalan ko.
“Ah, ok. Pasok ka muna sa bahay, Zach” pag-imbita ni mama.
“E… aalis na po si Kuya Zach ma.” Ang pagsingit ko na naman sabay tingin kay Zach, “Di ba Kuya Zach? May gagawin ka pa di ba?”
Syempre, kapag pumasok pa si Zach sa bahay, kakausapin siya ni mama at mabubuking ang lahat ng pagkukunwari ko, ang pagsisinungaling kong may kakambal ang kuya ko, na may sakit ang chatmate niya, at na hindi pala ako si Erwin kundi si Enzo, ang tunay niyang ka chatmate. E, ang mama ko pa, ang daldal niyan. At kapag nabuking ang lahat, siguradong tapos ang mga maliligayang araw ko!
Kitang-kita ko naman sa mukha ni kuya Zach ang pagkalito, ngunit napa- “O-opo, aalis na po ako. Hinatid ko lang kasi itong si Er…”
“Sige na kuya! Alis ka na. Ako na ang bahala dito” pagsingit ko uli, sabay akbay kay mama at tumalikod na kami patungong pintuan ng bahay. Nilingon ko si Kuya Zach at nginitian. “Bye kuya!”
“Bye!” Sagot niya. “At regards kay Enzo ha!”
Pakiramdam ko ay namula ang pisngi ko sa pangregards niya kay “Enzo”. Napatingin bigla si mama sa akin, “Enzo???” sabi niya, ang mga kilay ay nagkasalubong, tila may malaking question mark na nakalambitin sa itaas ng kanyang ulo. Syempre, sumagi sa isip niya kung bakit pa ipinadaan sa akin ang regards na iyon samantalang ako naman si Enzo.
“S-style niya iyo ma. Ganyan talaga iyon magsalita pag ako ang kausap noon. Third person ang ginagamit.”
“Ah, ganoon ba. May pagka-makata pala iyon.” Ang sagot na lang ni mama sabay tawa. Napatawa na lang din ako.
At maya-maya lang ay narinig ko na ang pag-andar muli ng motorsiklo ni kuya Zach. Alam kok, matinding kamot na naman sa ulo ang ginawa noon sa di maintindihang inasta ko.
Noong nasa loob na ako ng kuwarto, nagtatalon naman ako sa sobrang tuwa sa nangyaring unang eyeball at “date” pa namin. Bagamat hindi niya alam na naka-date na pala niya ang kanyang chat-mate, para akong lumulutang sa ulap sa naramdamang euphoria. Grabe talaga! Ganyan pala ang feeling kapag nakasama mo ang iyong mahal!
Anyway, dali-dali naman akong nag online, excited sa maaaring i-comment niya sa kanyang experience sa akin. Syempre, malalaman ko kung nag-enjoy ba siya, o na cute-tan sa akin, o nabadtrip dahil sa hindi ko siya pinapasok ng bahay at higit sa lahat, hindi niya nakita ang kuya kong siyang talagang pakay niya na inaakalang chatmate niya.
May isang oras din akong naka online noong, and’yan na, nag online na ang prince charming ng buhay ko. “Ayiieeeeeeee!” Sigaw ng utak kong sinaniban ng malanding kaluluwa.
“Eyyyyyyyy!” ako kaagad ang unang nag-message sa kanya.
“Hello Enzo! How are you? Feeling ok now? You’re sick, ryt?” sagot naman niya.
“Sabi ko na nga ba eh.” Bulong ko sa sarili. “Yup, I’m OK now. Musta pagkikita ninyo ng kapatid ko?” ang pagsakay ko sa tanong niya at upang malaman ko na rin ang feeling niya sa munting “date” namin.
“Good that you are OK now! I’m happy. About your bro, makulit nga! at mataray pa!”
“Amffffffnesss!” Sabi ko sa sarili. “Pero mabait naman iyon, at cute pa di ba?” ang idinugtong ko, inaasahang magrereact siya sa “cute” na word.
Ngunit ang isinagot lang niya ay, “Mabait ba iyon? Lol!”
“OMG!!!!! Hindi niya kinagat ang salitang cute at mukhang tagilid pa ako sa salitang mabait!!” sigaw ko uli sa sarili. Mistulang sinaksak ang aking puso at niyurakan ang aking self-esteem sa di niya pagreact sa salitang “cute”. At ang naimessage ko na lang ay, “Ba’t mo naman nasabi iyan? May ginawa ba siyang hindi kanais-nais?”
“Wala naman. OK lang. He’s funny.”
“Hindi ako cute, funny pa ang mukha ko?!!! Ginawa ba akong clown???!” sigaw ng isip kong sobrang nag-ilusyon. “Paanong funny?” ang nai-type kong message.
“Natatakot daw siya d’yan sa daanan ninyo. Ewan kung anong kinatatakutan doon.”
“Oo nga matakutin talaga iyan. O nga pala nakita mo na ang bahay namin?” pag divert ko sa topic upang malaman kung ano ang reaksyon niya na hindi ko siya pinapasok sa bahay.
“Oo. Ang ganda pala ng bahay ninyo. Kaso di ako pinapasok ni Erwin. Nagtaka nga ako. Sana nabisita kita.”
“Wow... thoughtful!” sa isip ko lang. “Ah, ok lang iyon. Maayos na ang pakiramdam ko eh.” Alibi ko uli.
“Bakit kaya parang gusto ng kapatid mong umalis ako kaagad?”
Napa- “Huh!” naman ako. Syempre di ko pwedeng sabihin ang dahilan. Kaya, “Yaan mo na iyon, siguro ay may topak na naman. Lol!”
“lol. Teka… c2c tayo para makita kong ok ka na nga.”
Bigla namang kumalampag ang dibdib ko. “E… nasira ng kapatid ko ang cam tol. Nagsasayaw kasi tas nalaglag!” ang pag-aalibi ko uli, Juskopo, andami ko nang kasinungalingan.
“Ganoon ba? Sayang… Oo nga pala nakita ko ang kakambal mo doon sa resto sa pier.”
“Oo nga daw. Pero wag mo siyang pansinin kasi minsan OA yun at KJ pa.”
“Lol! At rapist sabi ni Erwin.”
Natawa naman ako sa message niya na iyon. Gawa-gawa ko lang kasi ngunit naalala din pala niya. “At hindi natatakot pumatay ng tao iyon kaya mag-ingat ka doon.” dagdag ko pa upang ma turn-off talaga siya.
“lol! Kakatakot pala kuya mo! Pero next Friday pala meet up na tayo ha? I expect it.”
Kinakabahan na naman ako sa proposal niyang iyon. Ngunit nag-aalangan man, “OK!” na rin ang nai-reply ko. Pero para makasali pa rin ako, sinabi kong, “Isama ko ang makulit kong kapatid ha, kung ok lang sa iyo?”
Na sinagot naman niya ng “Ok ba…”
So, iyon ang napagkasunduan namin, ang mag meet sa susunod na Byernes.
Sinabi ko ito kay Kuya Erwin at “OK” din naman ang sagot. Syempre, tuwang-tuwa ako kahit na alam kong malaking-malaking problema ang susuungin ko dahil ang alam ni kuya Erwin ay babae ang ka-chatmate ko at ang buong akala naman ni kuya Zach na chatmate ko, ay ang tunay na chatmate niya ay si Kuya Erwin na Enzo ang name. Ang gulo! “Bahala na!” ang sigaw na lang ng utak ko.
“Iyon ba iyong kapatid niya sa resto sa pier?” tanong ni Kuya, pag-confirm na iyon talagang kapatid niyon ang i-meet niya.
“Opo kuya…”
“Ayos. Tisoy na tisoy ang dating ng kuya. Sigurado akong tisay na tisay din ang kapatid na babae noon.” Ang sagot naman ni kuya. At sa tono pa lang ng pananalita, nakikinita kong umaandar na naman ang pagka manyak niya.
“Oo nga kuya eh.” Sagot ko na lang.
Kaya nag pm ako kay Zach at ipinaabot ko ang good news. Ayaw ko na sanang makipag chat sa kanya sa linggong iyon dahil baka hahanapan na naman ako ng c2c, e makikisuyo na naman ako sa kuya ko at natakot na rin akong mabubuking uli. At isa pa, magkikita naman kami, este sila pala, sa Byernes na darating kaya puwedeng di na muna kami mag chat.
Kaso, kinabukasan ay may pm si Zach sa akin at ang sabi, “Chat tayo bukas tol… c2c na ha? 8pm. TC!”
“Shiittt!” Sigaw ko sa sarili. Syempre, si Kuya ay may bigote at goatee na napamahal sa kanya dahil iyon daw ang gusto ng girlfriend niyang si Lani. Paano ko i-convince na tanggalin niya ito? E,under iyon sa mahaderang Lani na iyon. Ito kasing goatee na ito ang sinabi k okay kuya Zach na kaibahan niya sa tunay niyang chatmate na “kakambal” ni kuya Erwin. “OMG!!! pagkalaki-laki talaga ng problema ko! Mababaliw na ako nito!” Sigaw ng utak ko.
Ewan ko, hindi ko malaman ang gagawin. Ngunit may pumasok din sa isip ko, at isang mapangahas na solusyon ang aking naisip.
Kinagabihan noong tulog na si Kuya, pasikreto akong pumasok sa kwarto niya dala-dala ang de-bateryang shaver ni papa. Hindi naka-lock ang pintuan niya kaya libre akong nakapasok. Dahil nakabukas ang lampshade sa gilid ng kama niya kitang-kita ko ang himbing niyang pagtulog.
Naka-brief lang si kuya at bakat na bakat ang bukol ng kanyang harapan. Alam ko, malaki ang nasa loob ng brief na iyon dahil maraming beses na rin kaming nagkakasama ni kuya sa paliligo kung saan-saang mga resort at minsan sabay kaming magbihis at naghuhubad na lang iyan basta nang walang kakiyeme-kiyeme sa harap ko.
Noong inikot ko ang paningin sa kama niya, nakita kong nagkalat ang tissue sa paligid ng kanyang higaan. At nakalatag pa sa sahig ang isang playboy magazine, nakabulatlat ang pahina nito na may magandang babaeng nakahubad samantalang ang kwarto ay nangangamoy chlorox. Alam ko may ginawang kabulastugan si kuya. Si kuya pa, sobrang napakalibog nito.
Pinagmasdan ko muna siya sa pagkahimbing. Nakapatong ang kanang braso sa noo, walang kamalay-malay sa nakaambang malagim na magaganap sa kanyang pinakamamahal na bigote at goatee. Napa-“Shittt!” naman ako sa nasaksihan. Makinis ang balat, maputi, matungis ang ilong, magaganda ang mga lips. Nakakabighani ang mukha niya. At higit sa lahat, machong-macho ang hubad na katawan. “Anlakas talaga ng appeal ng kuya ko!” sigaw ng utak ko. Marahil ay kung hindi ko lang siya kuya baka napagnasaan ko na siya.
Minsan tuloy lalo akong naiinsecure at naaawa sa sarili kapag ganoong nakikita ko ang kapogian ng kuya ko. Lalo na sa pagkakataong iyon na hayan, na-inlove ko sa isang tao na ang gusto naman ay siya samantalang siya, na kuya ko ay iba naman ang gusto, babae. Ang gulo! Kung sana ako na lang ang nagmamay-ari ng katawan na iyon ni kuya, e di sana wala nang problema pa. At bagay na bagay pa kaming magsyota ni Kuya Zach. “Hayyyyyyyy!” Sigaw ng utak ko. Parang unfair talaga ang tadhana. Di tuloy maiwasang marami akong tanong sa buhay. Minsan nga, parang gusto ko na ring magreklamo sa kataas-taasang tambol mayor e, kung saan man iyon. Ewan…
Anyway, lumapit ako sa kama niya, dahan-dahan, pinaandar ang shaver, at marahang yumuko upang gawin na ang makasaysayang pag-ahit sa kanyang bigote.
Naidiin ko na ang shaver sa bibig ni kuya at alam ko, bahagyang naahit na ang bigote niya noong biglang bumalikwas ito. Kitang-kita ko ang gulat na gulat niyang mga mata at noong tiningnan niya ako na dala-dala ang umaandar pang pang-ahit ay saka sumigaw ng malakas. “Ano ang ginagawa mooooooooo?!!
Nagulangtang ako at napaatras, hindi magkandaugaga sa sunod na gagawin
Hinipo ni kuya ang bigote niya at noong masalat na malinis na ang kalahating parte noon, saka sumigaw uli ng, “Tanginaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!” ang mga mata niya ay nanlilisik.
(Itutuloy)
No comments:
Post a Comment